macierzą
Encyklopedia PWN
kierunek działalności publicznej w Polsce w XIX w., wysuwający hasła różnorodnych działań legalnych, zmierzających do wzmocnienia sił i organizacji społeczeństwa polskiego w sytuacji braku własnego państwa.
mat. teoria badająca homomorfizmy struktur algebraicznych w struktury przekształceń innych struktur.
niedzielny dodatek regionalny do „Słowa Powszechnego”, wyd. 1952–82;
fiz. symetria oparta na grupie macierzy unitarnych (tj. spełniających warunek U+U = UU+ = 1, gdzie U+ — macierz sprzężona hermitowsko do U) wymiaru n × n.
biol. białka błony komórkowej umożliwiające przyleganie komórki do innej komórki lub do substancji (macierzy) międzykomórkowej oraz wytyczające kierunek ruchu (migracji) komórek w środowisku zewnątrzkomórkowym (np. komórek śródbłonkowych w procesie angiogenezy).
dział algebry poświęcony badaniu przestrzeni liniowych, przekształceń liniowych, form: liniowych, dwuliniowych, wieloliniowych, kwadratowych, określonych na przestrzeniach liniowych, a w szczególności — badaniu macierzy, wyznaczników i równań liniowych;
