logiczną
Encyklopedia PWN
urządzenie lub układ elektr. do przetwarzania informacji wyrażonej w dowolnym kodzie na równoważną informację przedstawioną w dowolnym innym kodzie, przy czym żaden z tych kodów (wejściowy i wyjściowy) nie jest kodem „1 z n”.
typ
metodol. we współcz. metodologii nauk empirycznych obiekt lub konstrukcja pojęciowa (pojęcie typologiczne o charakterze wzorca), służące systematyzacji i opisowi nauk. danej dziedziny rzeczywistości;
[łac. < gr. týpos ‘odbicie’, ‘obraz’],
Weierstrass
matematyk niemiecki;
[wạiərsztra:s]
Karl (Theodor Wilhelm) , ur. 31 X 1815, Ostenfelde k. Ennigerloh, zm. 19 II 1897, Berlin,
wnioskowania reguły, dyrektywy wnioskowania, zw. też dyrektywami wiedzotwórczymi lub regułami dowodzenia,
reguły log. poprawnego przekształcania zdań, pozwalające uznawać pewne zdania na podstawie innych, uznanych już zdań.
wyjaśnianie, eksplanacja,
poszukiwanie odpowiedzi na pytanie, dlaczego zaistniał, stwierdzony uprzednio, stan rzeczy lub dlaczego zachodzi, również wcześniej stwierdzona, prawidłowość.