lodowcowa
Encyklopedia PWN
Alpy, fr. Alpes, niem. Alpen, wł. Alpi, słoweń. Alpe,
najwyższy obszar górski w Europie.
erozja
zespół procesów powodujących żłobienie i rozcinanie powierzchni skorupy ziemskiej przez wody, lodowce i wiatr, połączone z usuwaniem powstających produktów niszczenia;
[łac. erosio ‘żłobienie’, ‘wgryzanie’],
najmłodsza era (jednostka geochronologiczna) w geologicznej historii Ziemi, trwająca od ok. 65 mln lat temu do dziś; także eratem (jednostka chronostratygraficzna) obejmujący skały powstałe w tej erze.
obszar akumulacji śniegu i powstawania lodu w górach powyżej granicy wiecznego śniegu i w obszarach polarnych;
wysoko położone fragmenty lądów, mniej lub bardziej rozczłonkowane, o dużych wysokościach względnych i nachyleniach stoków, oddzielone od sąsiednich wyżyn lub nizin wyraźną granicą naturalną.
część lodowca rozpadająca się na poszczególne bryły (seraki) w miejscu, gdzie dolina lodowcowa jest bardzo stroma, a lód lodowcowy jest pocięty przez szczeliny sięgające podłoża.
