kształtować
Encyklopedia PWN
teoretyczny nurt w ekonomii XX w., głoszący, że w gospodarce rynkowej jest konieczna ingerencja państwa tak kształtująca stosunki podziału, by każda jednostka mogła osiągnąć odpowiedni udział w dobrobycie.
etnologia
dyscyplina naukowa, której przedmiotem badań jest człowiek jako społeczny twórca kultury;
[gr. éthnos ‘lud’, ‘plemię’, ‘naród’, lógos ‘słowo’, ‘nauka’],
filozofia
najbardziej ogólna, fundamentalna, racjonalna i krytyczna wiedza o wszystkim, co istnieje;
[gr., ‘umiłowanie mądrości’ < philéō ‘miłuję’, sophía ‘mądrość’],
sztuka, która wyodrębniła się ze sztuki niderlandzkiej pod koniec XVI w., po polit. i rel. podziale Niderlandów (1581), w ich południowych prowincjach (pod względem etnicznym mieszanych, flamandzko-walońskich), które pozostały przy religii katol., pod władzą Habsburgów hiszp., a następnie austriackich.
funkcjonalizm
arch. kierunek w architekturze, urbanistyce i sztuce użytkowej, którego głównym założeniem było wysunięcie na plan pierwszy funkcji i uzależnienie od niej zarówno elementów technicznych (materiał, konstrukcja), jak i estetycznych (forma).
[łac.],
