krzywą logarytmiczną
Encyklopedia PWN
krzywa będąca wykresem funkcji logarytmicznej.
mat. krzywa płaska, której równanie we współrzędnych biegunowych ma postać: r = aekφ, gdzie stałe a > 0 i k ≥ 0.
matematyk, astronom i fizyk holenderski.
ekon. zależność między nakładami czynników produkcji: pracy (L) i kapitału (K) a wielkością produkcji (Q), z reguły rozważana w odniesieniu do przedsiębiorstwa.
fiz. krzywa równej głośności określająca słyszalne natężenie dźwięku (poziom głośności w fonach);
