konspiracyjny

Encyklopedia PWN

polskie siły zbrojne w II wojnie światowej,

regularne i konspiracyjne pol. formacje zbrojne, walczące 1939–45 w obronie Polski i w celu wyzwolenia kraju spod okupacji.

Zrzeszenie Wolność i Niezawisłość (WiN), właśc. Ruch Oporu bez Wojny i Dywersji „Wolność i Niezawisłość”,

organizacja konspiracyjna, utworzona IX 1945, po rozwiązaniu Delegatury Sił Zbrojnych na Kraj (DSZ) przejęła większość jej kadr i struktur organizacyjnych;

Bojowa Organizacja Ludowa (BOL),

konspiracyjna organizacja młodzieży chłopskiej;

Front Odrodzenia Polski (FOP),

konspiracyjna organizacja katol.-nar. o charakterze ponadpartyjnym, utworzona na pocz. 1941 przez grupę księży katol. (E. Krauze — przewodniczący organizacji, J. Zieja) oraz działaczy świeckich (Z. Kossak-Szczucka, J. Włodarkiewicz, W. Bieńkowski, W. Bartoszewski);

Komitet Porozumiewawczy Organizacji Polski Podziemnej (KPOPP),

konspiracyjne forum współpracy antykomunistycznych organizacji niepodległościowych, utworzone III 1946 z udziałem przedstawicieli Zrzeszenia „Wolność i Niezawisłość” (W. Kwieciński, K. Czarnecki), Stronnictwa Niezawisłości Narodowej (W. Lipiński), SN (W. Marszewski), a od lata 1946 — PPS-WRN (A. Obarski);

Konfederacja Narodu (KN),

polit.-wojsk. organizacja konspiracyjna, utworzona 28 IX 1940 w Warszawie w wyniku połączenia kilku organizacji konspiracyjnych;

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>