komory
Encyklopedia PWN
wojsk. część naboju służąca do umieszczenia w niej ładunku prochowego — miotającego, zapłonnika (spłonki), do zamocowania pocisku (w nabojach zespolonych) i uszczelnienia komory nabojowej podczas wystrzału oraz do zabezpieczenia ładunku przed wpływami atmosferycznymi i uszkodzeniami mechanicznymi;
Madagaskarski, Grzbiet, Madagascar Plateau,
podmor. grzbiet w O. Indyjskim, ciągnący się od Grzbietu Zachodnioindyjskiego na północ, do Seszeli;
malgaska kraina, kraina madagaskarska,
obszar zoogeograficzny, obejmujący Madagaskar i sąsiednie archipelagi: Amiranty, Komory, Maskareny i Seszele, w niektórych podziałach traktowany jako jedna z dzielnic krainy etiopskiej;
m. na wybrzeżu wyspy Majotta, w archipelagu Komory, w pobliżu ujścia rz. Kaouénilajoli;
jaskinia krasowa we Francji, w Masywie Centralnym, ponad wąwozem rz. Ardèche;
dziedzina medycyny zajmująca się problemami med. związanymi z pobytem człowieka w przestrzeni kosmicznej;
