komory

Encyklopedia PWN

w. w woj. mazowieckim, w pow. legionowskim (gmina Serock), w Kotlinie Warszawskiej, na północnym brzegu Jez. Zegrzyńskiego;
anat. zwykle drobne, twarde twory osadzone (z reguły) w jamie gębowej większości kręgowców (u człowieka jamie ustnej), głównie na szczękach tego pierwszego odcinka układu pokarmowego, służące do przytrzymywania, odcinania i rozdrabniania pokarmu;
m. powiatowe w województwie łódzkim, na pograniczu Wzniesień Łódzkich i Wysoczyzny Łaskiej, nad Bzurą, w Łódzkim Okręgu Przemysłowym.
w. gminna w woj. śląskim, w pow. zawierciańskim, na pograniczu Wyż. Miechowskiej i Progu Lelowskiego, w zabagnionej dolinie Pilicy;
nadwodna budowla (zw. też chatką) wznoszona przez bobry z chrustu, liści, oblepiana z zewnątrz mułem; zakładane wówczas, gdy ukształtowanie terenu uniemożliwia kopanie nor mieszkalnych.
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia