klimat
Encyklopedia PWN
Czeski, Masyw, Český masív,
wyżynno-górski obszar w Czechach, częściowo w Niemczech, Austrii i Polsce, stanowiący część hercyńskiego pasa górotwórczego Europy Zachodniej;
denudacja
współdziałanie procesów egzogenicznych: wietrzenia, ruchów masowych i erozji prowadzące do obnażania podłoża skalnego, zrównywania wyniosłości na powierzchni Ziemi i — ogólnie — do obniżania kontynentów.
[łac. denudatio ‘obnażanie’],
dzwonkowate, Campanulaceae,
rodzina z klasy dwuliściennych, obejmująca 40 (50) rodzajów i ok. 700 (1000) gat., występujących gł. w obszarze klimatu umiarkowanego półkuli północnej oraz w Afryce Południowej;
ekoklimat
specyficzny klimat środowiska naturalnego o silnie wyrażonej warstwowości pionowej i wyraźnych zmianach wartości poszczególnych czynników w obrębie poszczególnych warstw, związany z właściwościami szaty roślinnej oraz właściwościami wodnymi i termicznymi gleb;
[gr. oíkos ‘mieszkanie’, ‘gospodarstwo’, ‘środowisko’, klíma ‘strefa’],
fitoklimat
klimat lokalny ukształtowany pod wpływem określonego zbiorowiska roślinnego;
[gr.],
