klimat
Encyklopedia PWN
ekol. formacja roślinna, w której dominują duże trawy, a pośród nich występują pojedyncze drzewa lub ich niewielkie grupy;
geogr. nachylona powierzchnia stanowiąca element form rzeźby powierzchni Ziemi, na którym pod wpływem siły ciężkości i czynników atmosferycznych rozwijają się procesy rzeźbotwórcze zw. procesami stokowymi.
Syberia, Sibir’, Sybir,
kraina geogr. w Azji Północnej, gł. część azjat. terytorium Rosji;
