klasyczne
Encyklopedia PWN
podstawowy gatunek epicki czasów nowożytnych, obejmujący utwory prozą o swobodnej i elastycznej kompozycji; najefektywniej spośród wszystkich gatunków literackich pełni funkcję poznawczą.
psychologia
współcześnie, w najszerszym rozumieniu — nauka zajmująca się ludzkimi czynnościami lub zachowaniami, które składają się zarówno z subiektywnych procesów umysłowych, jak i z zewnętrznych, obiektywnych i fizycznych reakcji;
[gr. psychḗ ‘dusza’, lógos ‘słowo’, ‘nauka’],
biol., psychol. forma uczenia się organizmów, polegająca na wytwarzaniu się nowych połączeń bodźców i reakcji w wyniku powtarzających się doświadczeń.
fiz. dział fizyki współczesnej zajmujący się podstawowymi właściwościami przebiegu procesów w czasie i przestrzeni.
Boisguillebert
ekonomista francuski; prekursor fizjokratyzmu i ekonomii klasycznej we Francji;
[buagijbẹ:r]
Pierre le Pesant, Sieur de, ur. 17 II 1646, Rouen, zm. 10 X 1714, tamże,
włoski rzeźbiarz i architekt, jeden z czołowych twórców renesansu we Florencji.
