klasyczna
Encyklopedia PWN
behawioryzm
kierunek w psychologii, który powstał na początku XX w. i stanowił aż do połowy lat 70. jeden z podstawowych paradygmatów tzw. psychologii akademickiej; zwanej też teorią zachowania, teorią bodźca–reakcji lub teorią s–r (ang. stimulus–reaction).
[ang. behaviour ‘zachowanie się’],
belkowanie
arch., bud. w klasycznych porządkach architektonicznych najwyższy poziomy element spoczywający na kolumnach (półkolumnach, pilastrach);
[niem.],
ang. filolog klasyczny;
benzen, C6H6,
związek organiczny, podstawowy węglowodór aromatyczny;
Bergman 
, ur. 14 VII 1918, Uppsala, zm. 30 VII 2007, wyspa Fårö k. Gotlandii,
szwedzki reżyser filmowy, teatralny, telewizyjny i radiowy, scenarzysta i dramaturg, producent;
[bạ̈rjman]
Ernst Ingmar , ur. 14 VII 1918, Uppsala, zm. 30 VII 2007, wyspa Fårö k. Gotlandii,
włoski rzeźbiarz, architekt, projektant dekoracji teatralnych i okolicznościowych, malarz.
