belkowanie
arch., bud. w klasycznych porządkach architektonicznych najwyższy poziomy element spoczywający na kolumnach (półkolumnach, pilastrach);
[niem.],
belkowanie
Encyklopedia PWN
trójdzielny, składający się z architrawu, fryzu i gzymsu; w budownictwie zespół belek ułożonych w jednej płaszczyźnie, najczęściej równolegle do siebie (np. belkowanie stropu).
