kinetycznym
Encyklopedia PWN
holenderski fizyk teoretyk.
fiz. wielkość przypisywana elektronom przewodnictwa i dziurom w ciele stałym, występująca w równaniu określającym zależność między ich energią kinetyczną a pędem (kwazipędem);
maszyna
urządzenie techniczne złożone z połączonych ze sobą różnych części (części maszyn), służące do przetwarzania energii lub wykonywania kosztem pobranej energii określonej pracy;
[niem. < łac.],
brytyjski fizyk, pionier fizyki XX w..
mechanizm przenoszący napęd, np. na osadzone na nim koło, tylko przy jednym kierunku obrotu wału;
stała kinetyczna określająca powinowactwo enzymu do substratu reakcji enzymatycznej.
