kij

Encyklopedia PWN

pierwotnie bóg wiosennego słońca, od czasów Hammurabiego państw. bóg Babilonii, od XIV w. p.n.e. czczony także w Asyrii.
etnogr. narzędzie do miotania pocisków;
sport:
drewniany kij owinięty na końcu pasmami włókien roślinnych nasyconych olejem i zalanych woskiem;
sztuka chrześcijańska Rusi rozwijająca się na terenach obecnej Rosji, Białorusi i Ukrainy w okresie od przyjęcia chrześcijaństwa (988) do końca XVII w.;
Schöningen
[szọ̈nıŋən],
stanowisko archeol. w środkowych Niemczech, na południowy wschód od m. Brunszwik.
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia