jurysdykcja

Encyklopedia PWN

jeden z autokefalicznych Kościołów prawosławnych, zrzeszający wyznawców prawosławia zamieszkałych w Polsce.
tymczasowy organ władzy, pełniący funkcję rządu na wyzwolonych spod okupacji niemieckiej ziemiach polskich, powołany 20 VII 1944 w Moskwie;
prałat
[łac. praelatus ‘zasługujący na pierwszeństwo’],
w Kościele katol. wyższy duchowny, mający zwyczajną jurysdykcję kośc., tzn. wynikającą z urzędu lub funkcji (biskup, przełożony zakonu, wikariusz generalny),
zespół norm regulujących problemy wywołane obowiązywaniem w poszczególnych państwach odrębnych systemów prawnych w dziedzinie szeroko rozumianego prawa cywilnego.
prawosławie, ortodoksja
[gr. orthodoxía ‘prawidłowy kult’, ‘prawidłowa wiara’],
chrześcijaństwo wschodnie charakteryzujące się ciągłością tradycji od czasów apostolskich, własną liturgią i niezależnością lokalnych Kościołów (Kościoły prawosławne), stanowiące jedną z 3 wielkich gałęzi chrześcijaństwa.
prefekt miasta, łac. praefectus urbi,
w starożytnym Rzymie w okresie republiki stanowisko, które zajmował młody arystokrata zastępujący w Rzymie konsulów, gdy odprawiali Święta Latyńskie;
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia