joga
Encyklopedia PWN
Filozofia w Indiach ze względu na swoje religijno-rytualne korzenie była niekiedy związana z nurtami religijnymi, a za cel stawiała sobie niejednokrotnie dążenie do wolności wewnętrznej i wyzwolenia (moksza).
ekstaza
religiozn. stan psychiczny polegający na intensywnym przeżywaniu rzeczywistości transcendentnej, któremu towarzyszy pełne lub częściowe zawieszenie działań władz psychicznych;
[gr.],
jogin
wyznawca, zwolennik jogi; także hinduski asceta uprawiający jogę;
[sanskr.],
jogin
wyznawca, zwolennik jogi; także hinduski asceta uprawiający jogę;
[sanskr. yogin ‘zjednoczony’, ‘zaprzęgający’, ‘ujarzmiający’],
sittarowie
w południowoindyjskiej tradycji tamilskiej termin odnoszący się do co najmniej 3 różnych grup autorów, które często są ze sobą utożsamiane;
[tamilskie cittar < sanskr. siddha ‘doskonały’, ‘posiadający (cudowne) moce’],