jogaćara
 
Encyklopedia PWN
jogaćara
[sanskr. yogācāra ‘kultywowanie jogi’],
jedna z najważniejszych szkół buddyzmu mahajany;
jej początki przypadają na III w., gł. idee ujawniły się wyraźnie w pismach z 1. poł. IV w.: hist. założycielem jest Asanga, który miał być uczniem Majtreji, najważniejszym przedstawicielem Wasubandhu; jogaćara kładzie nacisk na praktyki jogi, które mają doprowadzić do poznania absolutnej prawdy; odrzuca realne istnienie świata i pojmuje go jako zespół wrażeń jednostkowej świadomości (widźńanawada); ponadto przyjmuje istnienie ponadindywidualnej świadomości absolutnej (alajawidźńana, tathata).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia