japońskim

Encyklopedia PWN

typ morfologiczny języków, w których podstawowym środkiem wyrażającym kategorie i stosunki gramatyczne jest aglutynacja;
aikido
[jap. ai ‘harmonia’, ki ‘energia wszechświata’, ‘droga’] Wymowa,
sztuka harmonii,
japońska sztuka walki wręcz, wywodząca się ze starojapońskich wojennych sztuk walki;
Akagawa
[akagaua]
Jirō, ur. 29 II 1948, prefektura Fukuoka,
pisarz japoński;
Akaishi
[akaiśi],
Akaishi-sammyaku,
pasmo górskie w Japonii (Honsiu), w południowej części Alp Japońskich;
Akasaki Isamu, ur. 30 I 1929, Chiran, zm. 1 IV 2021, Nagoja,
japoński fizyk;
Akihito Wymowa, ur. 23 XII 1933, Tokio,
syn cesarza Hirohito, 125. cesarz Japonii;
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia