aikido
japońska sztuka walki wręcz, wywodząca się ze starojapońskich wojennych sztuk walki;
[jap. ai ‘harmonia’, ki ‘energia wszechświata’, dō ‘droga’] 
,
sztuka harmonii,
, aikido
Encyklopedia PWN
polega na obronie za pomocą kombinacji bloków, uników, obrotów oraz chwytów uciskających wrażliwe punkty ciała; walczący porusza się charakterystycznie po łuku, kierując ataki przeciwnika na zewnątrz okręgu; najstarszą szkołą (IX–X w.) aikido jest daitōryū aikijūjitsu; obecną nazwę aikido wprowadził M. Ueshiba, który usystematyzował zasady tej sztuki walki, wiążąc ją z filozofią buddyjską; aikido rozwija się w kilku kierunkach, od tradycyjnego po sportowe.
