iłowiec

Encyklopedia PWN

trzeci okres (jednostka geochronologiczna) ery paleozoicznej, trwający od ok. 440 do ok. 408 mln lat temu; także system (jednostka chronostratygraficzna) obejmujący powstałe w tym czasie skały.

Świętokrzyskie, Góry,

środkowa część Wyżyny Kieleckiej, między Wzgórzami Łopuszańskimi na zachodzie a Wyżyną Sandomierską na wschodzie;

trias

[gr.],

najstarszy okres (jednostka geochronologiczna) ery mezozoicznej, trwający od ok. 250 do ok. 203 mln lat temu; także system (jednostka chronostratygraficzna), obejmujący powstałe w tym czasie skały.

Konga, Kotlina, fr. Bassin du Congo, Bassin du Zaïre,

rozległa kotlina w zachodniej części podrównikowy Afryki, w Demokr. Rep. Konga, w Kongu, w Rep. Środkowoafrykańskiej i Angoli;

mezozoik

[gr. mésos ‘środkowy’, zṓon ‘istota żyjąca’, ‘zwierzę’],

era mezozoiczna,

środkowa era (jednostka geochronologiczna) eonu fanerozoicznego (fanerozoik) w geologicznej historii Ziemi, trwająca od ok. 250 do 65 mln lat temu; także eratem (jednostka chronostratygraficzna) obejmujący skały powstałe w tej erze.

pelity

[niem. < gr.],

osadowe skały okruchowe zbudowane z ziarn średnicy poniżej 0,01 mm;

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>