inkarnacja
Encyklopedia PWN
dźinizm
indyjska religia monastyczna o charakterze uniwersalistycznym oraz system filozoficzny, który rozwinął się z nauki o etyczno-soteriologicznym charakterze, propagowanej na terenie północnych Indii (Bihar i pogranicze Nepalu) na przełomie VI i V w. p.n.e. przez Mahawirę Wardhamanę (Dźinę).
[sanskr. jina ‘zwycięzca’],
epifania
religiozn. nagłe ukazanie się (i zniknięcie) bóstwa w realnej postaci lub wizji (w czasie i przestrzeni);
[gr.],
faraon
w starożytnym Egipcie określenie pałacu królewskiego, od czasów Totmesa III także osoby króla;
[egip., ‘wielki dom’],
Jezus Chrystus
założyciel i centralna postać chrześcijaństwa, które uważa go zarazem za człowieka i wcielonego Syna Bożego.
[gr. Iēsoús < hebr. Yě(hô)šû‘a ‘Jahwe zbawieniem’, skrócone do Yěšû‘],
Jezus z Nazaretu, ur. między 8 a 7 r. p.n.e., zm. 7 IV 30(?) r. n.e.,
Marijamman
tamilska bogini związana z epidemiami, chorobami, zwłaszcza ospą;
[tamilskie māriyammaṉ ‘ospowa/deszczowa mateczka/bogini’],
lama, poeta, prekursor teatru w Mongolii;