indukcyjnych
Encyklopedia PWN
inżynier elektryk; specjalista w dziedzinie budowy maszyn elektr. i metrologii elektrycznej;
indukcjonizm
metodol., naukozn. pogląd metodol. uznający wyłączność lub szczególną doniosłość metody indukcyjnej (indukcja) w naukach empirycznych;
[łac. inductio ‘wprowadzenie’],
induktofonia, rozgłaszanie indukcyjne,
radiotechn. system rozgłaszania bezprzewodowego, w którym do przesyłania dźwięku (mowy, muzyki) z jednego punktu nadawczego do wielu punktów odbiorczych wykorzystuje się sprzężenie indukcyjne między nadajnikiem radiofonicznym a odbiornikami;
kompensator mocy biernej, kompensator fazowy,
urządzenie elektr. służące do kompensacji mocy biernej (moc elektryczna), pobieranej przez odbiornik (np. silnik indukcyjny, transformator elektr.) z sieci elektroenerg. prądu przemiennego;
reguła określająca kierunek przepływu prądu indukcyjnego: