indukcyjnych
Encyklopedia PWN
morfogeny
substancje wpływające na tworzenie wzorów przestrzennego różnicowania komórek w rozwoju zarodkowym;
[gr.],
psychol. świadomy proces psychiczny człowieka, prowadzący do pośredniego i uogólnionego poznania oraz zrozumienia otaczającej go rzeczywistości; w węższym znaczeniu m. jest aktywną czynnością umysłową, dzięki której są odzwierciedlane ogólne cechy różnych rzeczy, zdarzeń i zjawisk oraz stosunki między nimi.
Nagel Ernest, ur. 16 XI 1901, Nové Město (Austro-Węgry, obecnie w Czechach), zm. 20 IX 1985, Nowy Jork,
amer. logik i filozof;
termin wieloznaczny, rozmaicie rozumiany i definiowany;
nauki dedukcyjne, nauki formalne, nauki aprioryczne,
naukozn., metodol. nauki, w których jedyną podstawą uznawania zdań, nie będących aksjomatami ani definicjami, jest ich wyprowadzanie przez dedukcję ze zdań już wcześniej uznanych;
nauki empiryczne, nauki indukcyjne,
naukozn., metodol. nauki, w których gł. podstawą twierdzeń są zdania bezpośrednio oparte na doświadczeniu, uzasadniane również metodą indukcji (np. fizyka);
