indukcyjnych
Encyklopedia PWN
magnetometr
przyrząd do pomiaru różnych wielkości magnet. i ich zmian, np. elementów ziemskiego pola magnet., podatności i naturalnej pozostałości magnet. minerałów, skał i obiektów z wypalanej gliny, nasycenia magnet. przy badaniu przemian fazowych w stali, a także do wyznaczania krzywej magnesowania materiałów ferromagnetycznych.
[gr.],
włoski fizyk, pionier radiotelegrafii, wynalazca radia.
maszyna elektr. prądu przemiennego, w której stosunek częst. indukowanych sił elektromotorycznych do prędkości obrotowej nie jest stały;
indukcyjny, bezzestykowy przetwornik położenia kątowego o zmiennym oporze magnet. (reluktancji);
angielski filozof, logik i ekonomista.
metodol. sformułowane 1843 przez J.S. Milla tzw. kanony indukcji eliminacyjnej, tj. schematy wnioskowania indukcyjnego, pozwalające ustalać związki przyczynowe między występowaniem zjawisk różnego rodzaju;
