idealnym
Encyklopedia PWN
pojęcie stosowane w rozważaniach krystalograf., oznaczające kryształ, w którym wszystkie ściany należące do jednej krystalograf. postaci prostej mają taki sam kształt i te same rozmiary oraz znajdują się w takiej samej odległości od środka kryształu.
Husserl Edmund 
, ur. 8 IV 1859, Prossnitz (ob. Prościejów, Czechy), zm. 26 IV 1938, Fryburg Bryzgowijski,
filozof niemiecki, twórca nowoczesnej fenomenologii, z wykształcenia matematyk.
, ur. 8 IV 1859, Prossnitz (ob. Prościejów, Czechy), zm. 26 IV 1938, Fryburg Bryzgowijski,
idealizacja
metodol., naukozn. nazwa zabiegów poznawczych polegających na przyjmowaniu założeń upraszczających analizę rzeczywistości (idealizujących) w wyniku zastosowania 3 rodzajów abstrakcji: abstrahowania od istnienia pewnych cech i związków badanych zjawisk, abstrahowania od istotności wpływu pewnych czynników na inne badane czynniki, abstrahowania od zmienności pewnych czynników i przypisania im wartości stałej;
[łac. idealis ‘idealny’ < gr. idéa ‘idea’, ‘wyobrażenie’],
kryształ
ciało w stałym stanie skupienia, o prawidłowej budowie wewnętrznej, ograniczone naturalnymi płaskimi ścianami, tworzącymi wypukły wielościan (krystalograficzne postacie).
[gr. krýstallos],
reakcje chem., w których stężenia produktów przejściowych drgają (oscylują) w skali makroskopowej w czasie.
