iły toruńskie
Encyklopedia PWN
skała osadowa składająca się głównie z minerałów ilastych (zwłaszcza kaolinitu i illitu) z domieszką pyłu kwarcowego, łyszczyków, wodorotlenków żelaza oraz substancji pochodzenia organicznego;
pow. ziemski w środkowej części woj. kuj.-pomor.;
woj. (od 1999) w środkowopółnocnej części Polski; graniczy z woj.: pomor. na północy, warmińsko-mazurskim i mazowieckim na wschodzie, łódzkim na południowym wschodzie oraz z wielkopol. na południu i zachodzie; utworzone z woj.: włocławskiego, części bydgoskiego i toruńskiego;
