hierarchicznego

Encyklopedia PWN

, właśc. Philipp Schwartzerdt, ur. 16 II 1497, Bretten (Palatynat Reński), zm. 19 IV 1560, Wittenberga,

niemiecki filolog, reformator szkolnictwa, teolog ewangelicki i działacz reformacyjny.

wspólnota rel. o proweniencji chrześc., zał. 1830 k. Nowego Jorku przez J. Smitha, pod oficjalną nazwą Kościół Jezusa Chrystusa Świętych Dnia Ostatniego;

naukowe organizacje międzynarodowe,

organizacje zajmujące się działalnością nauk. bądź upowszechnianiem nauki, kształceniem kadr nauk. i in. problemami, związanymi z szeroko pojętą nauką.

neoplatonizm,

jeden z najbardziej wpływowych nurtów w późnej starożytności, będący specyficzną formą platonizmu, zainicjowaną przez Plotyna, a trwającą w swojej zasadniczej formie aż do końca VI w.; termin ten służy do określenia wielu niezwykle złożonych zjawisk;

norbertanie, premonstratensi, Zakon Kanoników Regularnych Premonstratensów, Candidus et Canonicus Ordo Praemonstratensis (OPraem),

katolicki zakon kanonicki, założony 1120 we Francji przez św. Norberta z Xanten, posługujący się surowszą wersją reguły św. Augustyna, tzw. Ordo Monachorum;

nowe ruchy społeczne,

ruchy społeczne, które pojawiły się na skalę masową w końcu lat 60. XX w., zwłaszcza w wysoko rozwiniętych państwach demokratycznych;

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>