hellenizm
Encyklopedia PWN
król Judei 104–103 p.n.e., najstarszy syn etnarchy Jana Hyrkana I
koncepcja geopolit. zakładająca ukształtowanie się w epoce nowoż. wielonar. zbiorowości kulturowej, wyodrębnionej przez wspólny zasób wartości duchowych oraz osiągnięć materialnych, obejmującej społeczeństwa zamieszkujące kontynenty po obu stronach północnej części O. Atlantyckiego.
Bliski Wschód, Środkowy Wschód, ang. The Middle East 
, Near East, fr. Moyen-Orient , Proche-Orient,
nazwa stosowana najczęściej w odniesieniu do rozległego obszaru położonego na styku Europy, Azji i Afryki.
, Near East, fr. Moyen-Orient , Proche-Orient,
Droysen
niem. historyk i polityk;
[droizn]
Johann Gustav, ur. 6 VII 1808, Trzebiatów (niem. Treptow am Rega), zm. 19 VI 1884, Berlin,
efebia
specjalny system wychowania ukształtowany w staroż. Atenach, którym byli objęci młodzieńcy między 18. a 20. rokiem życia (efeb);
[gr. ephēbeíā],
jeden z głównych przedstawicieli filozofii hellenizmu, twórca systemu filozoficznego zwanego od jego imienia epikureizmem.
