efeb
 
Encyklopedia PWN
efeb
[gr. éphēbos ‘ten, który osiągnął dojrzałość’],
w staroż. Grecji pierwotnie termin „efeb” oznaczał chłopca, który osiągnął dojrzałość płciową;
w okresie klas., najpierw w Atenach a potem w innych polis, terminem tym określano młodzieńca między 18. a 20. rokiem życia, który podlegał specjalnemu szkoleniu w ramach efebii.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia