gruntowe
Encyklopedia PWN
ekol. makromozaika leśnych i tundrowych oraz torfowiskowych płatów roślinności, występująca na półkuli północnej w strefie przejściowej między tundrą a borealnymi lasami iglastymi;
w XIII–XVIII w. organ samorządu miast i wsi lokowanych na prawie niem., powoływany przez właściciela gruntowego lub wybierany przez mieszkańców, później także przez radę miejską
łąka, łąka trwała, łąka naturalna,
teren pokryty zwartą roślinnością zielną złożoną z licznych (300–400) gatunków, przeważnie wieloletnich traw, roślin motylkowych, turzyc, ziół i chwastów, które tworzą różnorodne zbiorowiska w zależności od warunków siedliskowych i pratotechnicznych (pratotechnika).
Łukasiewicz Ignacy (Jan Józef), ur. 23 III 1822, Zaduszniki k. Tarnowa, zm. 7 I 1882, Chorkówka k. Krosna,
polski aptekarz, pionier europejskiego przemysłu naftowego.
miesiącznica, Lunaria,
rodzaj z rodziny kapustowatych (krzyżowych);
