grodzieńskiego
Encyklopedia PWN
kolegialny organ resortowy, wspólny dla Korony i Litwy, powołany 1791 przez Sejm Czteroletni ds. nadzoru nad miastami królewskimi;
w. na Białorusi (obwód grodzieński), na północny zachód od Lidy.
powstaniec i działacz emigracyjny, lekarz;
wydzielona jednostka wojska ros., utworzona 1817 przez cara Aleksandra I Romanowa, oddana pod rozkazy wielkiego ks. Konstantego Pawłowicza jako nacz. wodza wojska polskiego;
Kowalewski Józef Szczepan, ur. 9 I 1801, Brzostowica Wielka (pow. grodzieński), zm. 7 XI 1878, Warszawa,
pierwszy pol. mongolista, filomata;
Kraj Północno-Zachodni, ros. Siewiero-Zapadnyj kraj,
nazwa wprowadzona do użytku urzędowego w Rosji 1832, obejmująca tereny hist. Litwy (Litwa i Białoruś) włączone do Rosji w wyniku rozbiorów Polski;
