glonów
Encyklopedia PWN
botanik fr.;
organizmy preferujące środowiska o odczynie kwaśnym, odnajdujące tam optymalne warunki rozwoju;
akinety
nieruchliwe komórki o charakterze przetrwalników występujące u sinic i glonów, otoczone grubą ścianą i wypełnione substancjami zapasowymi;
[gr.],
biol. środowisko hodowlane; sterylne, naturalne, półsyntetyczne lub syntetyczne;
suma aktywności metabolicznej mikroorganizmów zasiedlających gleby: bakterii, promieniowców, grzybów, glonów, pierwotniaków oraz zwierząt bezkręgowych;
akwakultura
dział gospodarki dotyczący produkcji użytkowych organizmów słodkowodnych i morskich (marikultura); także działalność naukowo-badawcza w tym zakresie;
[łac.],
