geometryczną
Encyklopedia PWN
krystal. punkt wewnątrz figury geometrycznej, mający tę własność, że na dowolnej prostej przeprowadzonej przez ten punkt, w jednakowej od niego odległości, znajdują się identyczne części figury;
geol. sformułowana w latach 60. XX w. i obecnie niemal powszechnie akceptowana teoria wyjaśniająca — w ramach spójnej koncepcji, zakładającej ruch płyt litosfery — rozrost dna oceanicznego, dryf kontynentów, rozwój wielkich struktur tektonicznych oraz przejawy wulkanizmu i sejsmiczności Ziemi.
Toradża, Toraja,
grupa ludów zamieszkujących środkowy Celebes;
translacja
krystal. przekształcenie symetryczne, w wyniku którego wzdłuż pewnej prostej w przestrzeni powtarzają się nieskończoną liczbę razy, w jednakowej od siebie odległości τ (zw. odcinkiem t. lub periodem identyczności), takie same fragmenty figury geometrycznej.
[łac.],
mat. figura geometryczna płaska będąca zbiorem punktów płaszczyzny ograniczonym łamaną zamkniętą, złożoną z 3 odcinków a, b, c, zwanych bokami trójkąta;
