geodezyjna
Encyklopedia PWN
organizacja zrzeszająca inżynierów i techników geodetów, powstała 1953, z siedzibą w Warszawie;
instrument geodezyjny stosowany w tachimetrii, rodzaj teodolitu wyposażonego w dalmierz;
alidada
część składowa przyrządów geodezyjnych i nawigacyjnych (np. teodolitu, sekstantu);
[arab.],
jedna z metod geodezji satelitarnej, stosowana do wyznaczania geoidy i parametrów pola grawitacyjnego Ziemi na obszarze mórz i oceanów oraz do badania pływów oceanicznych, prądów mor., falowania oceanów i mórz, a także do badania zmian grubości pokrywy lodowej obszarów okołobiegunowych.
polski astronom, geodeta i matematyk.
geodeta i kartograf;