fotoelektryczny
Encyklopedia PWN
fotometr
przyrząd do pomiaru wielkości fotometrycznych: natężenia oświetlenia, światłości, strumienia świetlnego, luminancji, współczynnika przepuszczalności i współczynnika odbicia.
[gr.],
przyrząd do pomiaru jasności obiektów astronomicznych;
cząstka elementarna nie mająca ładunku elektrycznego, o masie spoczynkowej m0 = 0, momencie magnetycznym m = 0, spinie S = 1ℏ, ℏ = h/2π, a h — stała Plancka (foton jest bozonem), poruszająca się z prędkością światła w próżni c = 299 792 458 m/s;
rodzaj lampy fotoelektronowej wieloelektrodowej;
zwiększenie się przewodnictwa elektrycznego półprzewodników i dielektryków zachodzące pod wpływem promieniowania elektromagnetycznego (z zakresu optycznego);