fortepianowe
Encyklopedia PWN
secondo
muz. w utworach fortepianowych na 4 ręce: partia niższa, basowa, wykonywana przez grającego z lewej strony.
[sekọndo; wł.],
skrzypcowy klucz, klucz wiolinowy,
w notacji muzycznej znak umieszczany na początku pięciolinii, rodzaj klucza G sytuujący nutę g1 na drugiej linii;
muz. cykliczna forma muzyki instrumentalnej, składająca się najczęściej z 4 odrębnych, stanowiących zamkniętą całość części, zestawionych w odpowiedniej kolejności na zasadzie kontrastu agogicznego (kontrastu tempa), kontrastu wyrazowego i wspólnoty lub pokrewieństwa tonacji; także utwór muz. mający taką formę.