formować

Encyklopedia PWN

kierunek ideowy, literacki i artystyczny dominujący w literaturach europejskich i amerykańskich oraz w sztuce końca XVIII i 1. połowy XIX w.
rycerstwo
[rycerz < staroczes. rytieř < średnio-wysoko-niem. ritaere ‘jeździec’],
łac. militia, ang. chivalry, fr. chevalerie, niem. Rittertum,
warstwa społeczna złożona z konnych wojowników, istniejąca w Europie łacińskiej w epoce dojrzałego i późnego średniowiecza (XI–XV w.).
wyroby ze szkła odpowiednio zdobionego, wytwarzane w pojedynczych egzemplarzach lub krótkich seriach, czasem pozbawione funkcji użytkowej;
okres historii w kręgu kultury europejskiej obejmujący czasy między upadkiem cesarstwa rzymskiego a przemianami zachodzącymi w Europie w dobie odrodzenia;
wiązałka, snopowiązałka,
maszyna konna lub ciągnikowa do zbioru zbóż i rzepaku;
archeol. sposób przygotowania i eksploatacji rdzenia krzemiennego, pozwalający na odbicie od niego smukłych, regularnych odłupków o równoległych krawędziach bocznych zw. wiórami, z których można było formować narzędzia;
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia