wiązałka
 
Encyklopedia PWN
wiązałka, snopowiązałka,
maszyna konna lub ciągnikowa do zbioru zbóż i rzepaku;
kosi, formuje i wiąże snopy sznurkiem, a następnie wyrzuca je na ściernisko; napęd zespołów roboczych w w. konnej odbywa się od koła, a w w. ciągnikowej od wałka odbioru mocy ciągnika; koszone rośliny są oddzielane od reszty łanu przez rozdzielacz obrotowy, umieszczony nad lewym kołem w., i ścinane przez nożycowy zespół tnący; umieszczony nad zespołem tnącym nagarniacz podtrzymuje zboże podczas cięcia, a następnie układa ścięte rośliny na przenośniku poziomym; zboże jest przenoszone na stół wiążący i formowane w snop przez ubijacze; prawidłowy układ zboża w snopie zapewnia wyrównywacz knowia; uformowany snop zostaje związany przez zespół wiążący, a następnie wyrzucany z maszyny przez zgarniacze. Pierwsza w. została zbud. 1878 w USA; obecnie w. są coraz rzadziej stosowane.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia