rdzeń krzemienny

rdzeń krzemienny,

archeol. blok kamienia służący do odbijania odłupków i wiórów, z których, za pomocą retuszu, formowano narzędzia;

uderzano w powierzchnię rdzenia krzemiennego określaną jako piętka, a odłupki oddzielano od płaszczyzny zw. odłupnią; rdzenie krzemienne pojawiły się w paleolicie dolnym i w kolejnych okresach zaczęto nadawać im pożądany kształt (zaprawa), co odgrywało ważną rolę w niektórych technikach (m.in. lewaluaska technika).