fonem
Encyklopedia PWN
fonologia
nauka o zależnościach pomiędzy elementami fonetycznymi oraz o funkcjach tych elementów w języku;
[gr. phōnḗ ‘głos’, ‘dźwięk’, lógos ‘słowo’, ‘mowa’],
Front Ocalenia Narodowego, Frontul Salvării Naţionale,
XII 1989–II 1990 najwyższy organ władzy państw. w Rumunii;
z puntu widzenia fonetycznego to głoska, której artykulacja polega na przepływie powietrza nad osią symetrii języka bez przeszkód, które powodowałyby chwilowe wstrzymanie przepływu bądź powstanie szumu;
kierunek badawczy w językoznawstwie amer.;
fonematyka
nauka o fonemach rozpatrywanych strukturalistycznie (taksonomicznie), na podstawie dystrybucji głosek (dystrybucja);
[gr. phṓnēma ‘głos’, ‘dźwięk’],
