amerykańska szkoła strukturalistyczna,
kierunek badawczy w językoznawstwie amer.;
amerykańska szkoła strukturalistyczna
Encyklopedia PWN
szczytowy okres rozwoju koniec lat 30. i lata 40. XX w.; twórca L. Bloomfield; za podstawową metodę opisu języka przyjęła dystrybucję (zbiór kontekstów, w jakich może wystąpić każdy z elementów językowych: fonem, morfem, wyraz, grupa wyrazowa); kształtowała się w związku z koniecznością precyzyjnego i szybkiego rejestrowania ginących języków Indian amerykańskich.