ferromagnetyzmu
Encyklopedia PWN
magnetyzm
fiz. dział fizyki materii skondensowanej zajmujący się właściwościami magnetyków oraz termin stosowany na określenie właściwości magnetyków przejawiającej się w oddziaływaniu tych ciał między sobą oraz z zewnętrznym polem magnetycznym lub prądem elektrycznym.
[gr.],
spin
fiz. wewnętrzny moment pędu mikrocząstki (cząstki elementarnej, jądra atomowego) mierzony w jej układzie spoczynkowym;
[ang.],
fizyk;
fizyk rosyjski;
Curie temperatura, punkt Curie,
temperatura, powyżej której zanikają właściwości ferromagnetyczne (tzw. ferromagnetyczna temperatura Curie) lub ferroelektryczne (tzw. ferroelektryczna temperatura Curie) substancji;
diamagnetyzm
fiz. zjawisko powstawania w materiale namagnesowania skierowanego przeciwnie do przyłożonego z zewnątrz pola magnetycznego;
[gr.],