falowe
Encyklopedia PWN
rozchodzące się w przestrzeni zaburzenia pola elektromagnetycznego.
kometa o numerze katalogowym 26P;
matematyk, astronom i fizyk holenderski.
astr. technika wykorzystująca falowe właściwości promieniowania elektromagnetycznego w obszarze jego spójności — interferencję, do pozyskania informacji o emitującym to promieniowanie obiekcie astronomicznym.
fiz. zjawisko polegające na tym, że przy padaniu fali na granicę rozdziału 2 ośrodków powstaje fala rozchodząca się od granicy rozdziału w stronę pierwszego ośrodka;
