etyce
Encyklopedia PWN
niem. teolog i duchowny ewangelicki;
towarzystwo nauk. ogólne,
wł. filozof, humanista, filolog;
postawa i metoda działania człowieka, który w celu realizacji szczytnych ideałów nie waha się postępować nieetycznie, sięgać do podstępu i zdrady, ukrywać swe rzeczywiste intencje pod maską szlachetności i lojalności, aby tym skuteczniej zniszczyć darzącego go zaufaniem wroga;