etnocentryzm

Encyklopedia PWN

[gr. éthnos ‘lud’, ‘plemię’, ‘naród’, łac. centrum ‘środek’],

postawa przejawiająca się w afirmatywnym stosunku do własnej grupy społecznej i negatywnym nastawieniu do grup obcych;

[gr.-łac.],

postawa polegająca na podkreślaniu uprzywilejowanej pozycji kultury europejskiej i jej szczególnej roli w dziejach ludzkości;

zbiorowość ludzi wyróżniająca się wspólną świadomością narodową, czyli poczuciem przynależności do wspólnoty definiowanej aktualnie jako naród.

afrykańskie religie rodzime, zw. też afrykańskimi religiami tradycyjnymi,

systemy wierzeń i praktyk rel. ludów Czarnej Afryki.

wprowadzanie w społeczeństwach niechrześcijańskich zasad wiary i norm etycznych według nauki Jezusa Chrystusa,

[gr. éthnos ‘lud’, ‘plemię’, ‘naród’, lógos ‘słowo’, ‘nauka’],

dyscyplina naukowa, której przedmiotem badań jest człowiek jako społeczny twórca kultury;

Słownik języka polskiego