epiblast

Encyklopedia PWN

epiblast
[gr. epí ‘na’, blastós ‘zarodek’],
biol. struktury anat. w zarodkach;
węzeł zarodkowy, embrioblast,
anat. grupa komórek powstających w wyniku bruzdkowania w rozwoju zarodkowym owodniowców, część blastocysty ssaków z których powstaje właściwy zarodek;
gastrulacja
[gr.],
proces przejścia w rozwoju zarodkowym zwierząt i człowieka od stadium jednowarstwowego (blastuli) do stadium dwu- lub trzywarstwowego (gastruli) — wytworzenia listków zarodkowych;
zool. jedna z błon płodowych otaczająca płód zanurzony w płynie owodniowym, pojawia się w rozwoju gadów, ptaków i ssaków (owodniowce);
anat. podłużne zgrubienie epiblastu (zespół komórek w kształcie ciemnego pasma) w ogonowej części tarczy zarodkowej gadów, ptaków i ssaków;
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia