enzymatyczny
Encyklopedia PWN
dojrzewanie produktów spożywczych, maturacja,
samoistne przemiany, gł. enzymatyczne i chem., prowadzące do powstania w produkcie spoż. lub surowcu (mąka, ziarno zbóż) korzystnych cech, najczęściej organoleptycznych;
elektroda, której istotnym elementem jest ciekła, polimerowa lub stała membrana — stąd często używane określenie elektroda membranowa;
inhibitor
substancja, która dodana w niewielkiej ilości do układu reagującego powoduje zmniejszenie szybkości lub niekiedy całkowite zatrzymanie reakcji chemicznej;
[łac. inhibeo ‘wstrzymuję’],
kanad. biochemik i lekarz patolog;
biochemik amer., pochodzenia hiszpańskiego;