elektrycznym
Encyklopedia PWN
element przeznaczony do prowadzenia (przewodzenia) prądu elektr. wzdłuż wyznaczonej nim drogi.
strumień wektora pola elektrycznego lub indukcji elektrycznej przez daną powierzchnię;
wytrzymałość elektryczna, wytrzymałość dielektryczna,
właściwość dielektryka określająca jego odporność na wystąpienie przebicia elektrycznego;
urządzenie do magazynowania energii elektrycznej w postaci energii chemicznej, którą można z powrotem przetworzyć na energię prądu elektrycznego;
zabieg leczn. wykonywany w przypadku zaburzeń czynności elektr. mięśnia sercowego powodujących jego niewydolność hemodynamiczną (hemodynamika);
okresowe, o określonej częstotliwości, zmiany napięcia i natężenia prądu elektrycznego w obwodzie elektrycznym.
