elektryczne
Encyklopedia PWN
transport
zespół czynności związanych z przemieszczaniem osób i dóbr materialnych za pomocą odpowiednich środków; obejmuje zarówno samo przemieszczanie z miejsca na miejsce, jak i wszelkie czynności konieczne do osiągnięcia tego celu, tj. czynności ładunkowe (załadunek, wyładunek, przeładunek) oraz czynności manipulacyjne (np. opłaty); także dział gospodarki świadczący usługi polegające na przemieszczaniu osób i ładunków; t. bywają też nazywane zespół osób lub partia przemieszczanych ładunków.
[łac.],
zespół 3 sąsiadujących ze sobą miast: Gdyni, Sopotu, Gdańska, w woj. pomor., nad Zat. Gdańską, między Babimi Dołami na Kępie Oksywskiej po ujście Wisły k. Świbna;
tryboelektryczność
powstawanie ładunków elektrycznych podczas tarcia różnych ciał o siebie, np. metalu o dielektryk.
[gr.],
gwałtowne zaburzenie stanu równowagi we wnętrzu Ziemi, prowadzące do wyzwolenia się energii w postaci ciepła, fal sejsmicznych, ruchu skał i ich trwałych deformacji (np. spękania, szczeliny).
rodzaj silnika wodnego przetwarzającego energię mechaniczną wody na pracę użyteczną wskutek zmiany krętu lub pędu wody przepływającej przez wirnik — organ roboczy turbiny.
